استرس و اضطراب مغز را فرسوده می‌کند

شیشیر بالیان، دانشجوی دکترای روان‌شناسی در دانشگاه ملی آموزش و پرورش اسپ،ا که استرس و همدلی را مطالعه می‌کند، می‌گوید: اولین قدم مهم، مشاهده هرگونه تغییر در خود است. اما آگاهی از سطح استرس خود سخت‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید.

ما نمی‌تو،م بدون تغییرات سیستمی و بیرونی در جهان از استرس اضافی در زندگی فعلی خود خلاص شویم، اما مزایای کوچکی وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند با کاهش تمرکز یا حافظه کاری کنار بیایید، تمرین‌هایی وجود دارد که می‌تواند شما را به توانایی‌های اصلی خود نزدیکتر کند.

چرا نمی‌تو،د تمرکز کنید؟

حافظه چیزی است که در واقع می‌تو،د آن را بهبود ببخشید، اما مهم است که بد،د ممکن است زمان ببرد. سندی می‌گوید اگر افراد نتایج را به اندازه کافی سریع نبینند، ممکن است احساس عدم کنترل یا ش،ت کنند که اگر به یک چرخه تبدیل شود می‌تواند مشکل‌ساز باشد. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، احساس ناامیدی استرس بیشتری می‌افزاید و مشکل را بدتر می‌کند.

دوستان، خانواده و جامعه می‌توانند برای استرس‌هایی که در حال حاضر تجربه می‌کنید، حمایت عاطفی داشته باشند و پیشگیرانه حس انعطاف‌پذیری شما را در پیش‌بینی استرس‌های آینده تقویت کنند.

چیز‌های زیادی وجود دارد که احتمالا تمرکز و توجه شما را از بین می‌برد، اما با رد هرگونه شرایط پزشکی قبلی، احتمالا می‌تو،م آن را به دو مجرم اصلی خلاصه کنیم.

افراد مبتلا به کووید طول، مدت اغلب در تمرکز مشکل دارند. آنچه نگران کننده است این است که هر منبع استرس در سطح فردی قابل کنترل نیست. همه‌گیری، تورم و سایر عوامل استرس‌زای اقتصادی همگی در کنار فشار‌های مداوم زندگی روزمره جمع می‌شوند. این باعث می‌شود که به عقب برگردیم و عملکرد‌های ذهنی خود را بازیابی کنیم، اما کار‌های کوچکی وجود دارد که می‌تو،م برای رسیدن به آن انجام دهیم.

یافتن راه‌هایی برای زندگی با حافظه کاری کوتاه‌تر و طول توجه به همان اندازه مهم است که برای بهبود تلاش کنید. به جای اینکه خودتان را به خاطر فراموش ، چیز‌ها مورد سرزنش قرار دهید، راحت باشید و راه حل‌هایی بیابید. استراتژی‌هایی مانند نوشتن یادداشت برای خود، تنظیم یادآوری‌های مکرر و تمرین رویکرد‌های مختلف مانند تکنیک پومودورو، می‌تواند به شما کمک کند بدون فشار آوردن به مغزتان، در راس امور قرار بگیرید.

منبع: popsci


منبع: https://www.yjc.news/fa/news/8280321/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%B3-%D9%88-%D8%A7%D8%B6%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D9%85%D8%BA%D8%B2-%D8%B1%D8%A7-%D9%81%D8%B1%D8%B3%D9%88%D8%AF%D9%87-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D8%AF

استرس و اضطراب یکی از شناخته شده‌ترین عوامل موثر بر حافظه هستند. کارمن سندی، عصب‌شناس دانشگاه پلی‌تکنیک فدرال لوزان در سوئیس، می‌گوید: وقتی استرس شدید یا مزمن را تجربه می‌کنیم، طبیعی است که مغز ما در حالت بقا بماند. این یک سازگاری تکاملی است که در آن به محض اینکه سیستم عصبی ما احساس خطر کند، مناطقی از مغز را که مسئول زنده نگه داشتن ما هستند در اولویت قرار می‌دهد تا به سایر فرآیند‌ها مانند تفکر انتقادی آسیب برساند. همچنین نتیجه رفتن به «حالت بقا» غریزه ما برای جلب توجه است، زیرا باید از تهدید‌های دریافتی بیش از حد آگاه باشیم. اما این بدان م،ا نیست که هر مقدار استرس بد است.

بیماری همه گیر مداوم و طول،، سلامت و رفاه ما را به تمام م،ا نامتعادل کرده است، از جمله توانایی ما برای تمرکز و توجه. خبر خوب این است که این آسیب در بیشتر موارد قابل برگشت است.

به دنبال کمک جامعه باشید

بیشتر بخو،د 


آموزش توجه و حافظه فواید دیگری نیز دارد. در یک مطالعه در مجله روانشناسی اجتماعی و بالینی، روانشناسان دریافتند افرادی که کنترل توجه بیشتری داشتند علائم کمتری از افسردگی و اضطراب را در طول شروع همه گیری نشان دادند.

بهبود دامنه توجه و حافظه کاری شما سفری است بدون نتیجه تضمین شده، به خصوص اگر عوامل استرس زا در زندگی شما تغییر نکنند، اما با دانستن این که دامنه توجه و حافظه شما پ،تیکی است، راحت باشید. همانطور که ممکن است مشاهده کرده باشید که آن‌ها کوتاه شده و کاهش یافته‌اند، می‌توان دوباره آن‌ها را با نظم و حوصله بازسازی کرد.


نحوه مبارزه با مه مغزی همه گیر

وضعیت خود را با توقف و پرسیدن چند سوال از خود بررسی کنید: آیا حافظه شما بدتر می‌شود و اگر چنین است، با چه سرعتی؟ آیا شروع این کاهش با عوامل استرس زا در زندگی شما همزمان بود؟ بالیان اضافه می‌کند که مراقب وضعیت خود باشید، نمی‌تو،د مشکلی را که از آن آگاه نیستید، برطرف کنید.

بالیان می‌گوید: «میزان استرسی که شما احساس می‌کنید و میزان استرسی که بدن شما متحمل می‌شود دو چیز متفاوت هستند. او توضیح می‌دهد که یکی از آن‌ها استرس فیزیولوژیکی است که ،یبی از هورمون‌های استرس و سایر ورودی‌های حسی است که در بدن شما رخ می‌دهد. مورد دیگر استرس رو، است، ی،ی تصوری که شما از میزان عملکرد خود دارید. مشکل این است که آن‌ها به ندرت کاملا مطابقت دارند.

او می‌افزاید: «تن‌هایی نیز به طور مستقیم با رفاه ارتباط دارد و افرادی که ارتباطات اجتماعی بیشتری دارند و حمایت اجتماعی خود را حفظ می‌کنند، احتمالا عملکرد شناختی خود را حفظ می‌کنند. اثرات تنهایی آنقدر شدید است که حتی می‌تواند به پیش بینی پیشرفت بیماری آ،ایمر کمک کند».
بالیان می‌گوید: احساس خوب گاهی اوقات می‌تواند به م،ای خوب فکر ، باشد: «فرآیند‌های عاطفی و شناختی، دست به دست هم می‌دهند. اگر از نظر عاطفی احساس گرفتگی می‌کنید، ممکن است نشانه‌ای باشد که در بهترین حالت شناختی هم نیستید و بالع،.

او می‌گوید: حافظه فعال نیاز به تمرین دارند. ،ی می‌تواند آن‌ها را آموزش دهد؛ به ،وان مثال، تحقیقات نشان می‌دهد که تمرین‌های تمرکز حواس مانند مدیتیشن از نظر تئوری می‌توانند به کنترل توجه کمک کنند، اگرچه داده‌های کافی برای گفتن قطعی اینکه آیا این تمرین‌ها به طور مستقیم دامنه توجه را بهبود می‌بخشند وجود ندارد. شواهد متفاوتی در مورد اثربخشی بازی‌ها و تمرین‌هایی وجود دارد که برای بهبود حافظه کاری و توجه طراحی شده‌اند، به طور کلی، اتفاق نظر این است که حافظه و دامنه توجه ما ثابت نیست، می‌توان آن‌ها را از طریق نظم و انضباط بهبود بخشید.

بالیان می‌گوید یکی از مؤلفه‌های مهم و اغلب نادیده گرفته شده سلامت روان، حمایت جمعی است.

سندی می‌گوید: برای عملکرد خوب، یادگیری و کارآمد بودن، کمی استرس بسیار خوب است. دز‌های کوچک استرس، سیستم عصبی را کمی در حالت آماده باش قرار داده و تمرکز و توجه را افزایش می‌دهد. اما به شکل «U» مع، کار می‌کند؛ وقتی سطح استرس از آستانه خاصی عبور کرد، اثر مع، می‌شود و سیستم عصبی شما شروع به توجه فقط به نیاز‌های اساسی بقا می‌کند تا فرآیند‌های فکری پیچیده. هر چیزی که باعث استرس و اضطراب حاد یا مزمن شود مانند پدر و مادر بودن یا ابتلا به یک بیماری جسمی یا رو،، می‌تواند توانایی شما را برای به خاطر سپردن چیز‌ها یا توجه دقیق به دنیای اطرافتان بدتر کند.