شاید روزی اسپری بینی به کووید-۱۹ پایان دهد

اسپری ابداع‌شده توسط گروه موس،ا، یکی از مجموعه اسپری‌های بینی پیشنهادی برای جلوگیری از ابتلا به کروناویروس است. این اسپری‌ها سریع اثر می‌کنند و به طور مکرر، شاید یک یا دو بار در روز، در محلی که ویروس برای نخستین بار در آن ظاهر می‌شوند ی،ی در پوشش بینی و گلو استفاده می‌شود. برخلاف وا،ن‌ها که سیستم ایمنی گیرنده را برای ایجاد محافظت بلندمدت آموزش می‌دهند، این اسپری‌ها ،یبات کوتاه‌مدتی هستند که توانایی ویروس برای ورود به سلول‌ها را مستقیما مسدود می‌کنند. چندین گروه پژوهشی نشان داده‌اند که چنین اسپری‌هایی برای دفع عفونت کروناویروس در حیوانات مؤثر هستند.

حتی اگر پژوهشگران یک ،یب ضد ویروسی را پیدا کنند که بتوان از آن به ،وان اسپری بینی استفاده کرد و از عفونت‌های کروناویروس در انسان جلوگیری کند، آن‌ها همچنان با چالش اطمینان یافتن از ماندن کافی این ،یب در پوشش بینی برای اثربخشی مداوم روبه‌رو هستند. بارکلی گفت: بینی و گلو ذاتا برای خلاص شدن از عوامل خارجی طراحی شده‌اند. اگر سعی کنید چیزی را در بینی قرار دهید، بینی آن را بیرون می‌ریزد.

اکنون موس،ا به همراه همکارانش، از ،یبی استفاده کرده‌اند که ممکن است کروناویروس را خنثی کند و حتی شاید عملکردی بهتر از آن داشته باشد. شاید بتوان این ،یب را به سادگی و بدون نیاز به سوزن، در بینی اسپری کرد.

“وندی بارکلی” (Wendy Barclay)، ویروس‌شناس “امپریال کالج لندن” (Imperial College London) گفت: تلاش برای توسعه درمان‌های پیشگیرانه علیه ویروس‌ها از مدت‌ها قبل از کووید-۱۹ آغاز شده است. چنین تحقیقاتی با طیف وسیعی از دارو‌های خوراکی، از جمله “اسلتامیویر” (Oseltamivir) یا “تامیفلو” (Tamiflu) که از ابتلا به آنفلوانزا محافظت می‌کند و “تنوفوویر” (Tenofovir) که از ابتلا به HIV جلوگیری می‌کند، نتیجه داده است، اما هیچ اسپری بینی پیشگیرانه‌ای به جز اسپری “فرست دیفنس” (First Defence) که به ،وان یک مانع فیزیکی در برابر ذرات ویروس سرماخوردگی معمولی طراحی شده است، وجود ندارد.

پژوهشگران، انواع گوناگونی از ،یبات را در اسپری‌های بینی برای خنثی ، عفونت کروناویروس آزمایش کرده‌اند. در میان آنها، مولکول‌های کوچک پادتن‌مانندی به نام “نا،ادی” (Nano،y) وجود دارند که با قرار گرفتن در گوشه‌ها و شکاف‌های پروتئین‌های ویروسی، زنجیره کوتاه آمینواسید‌های موسوم به پپتید و مولکول‌های کوچکی که به تقلید از پروتئین‌ها می‌پردازند، ویروس را خلع سلاح می‌کنند. برای مثال، پروفیلاکتیک توسعه‌یافته توسط موس،ا و همکارانش، پپتیدی است که دستگاه ویروس را برای ،یب شدن با سلول میزبان فریب می‌دهد. این کار از انتقال بار ژنتیکی ویروس به سلول جلوگیری می‌کند و در نتیجه، جلوی عفونت را می‌گیرد.

موس،ا گفت: این اسپری‌ها به رغم امیدوارکننده بودن، راهی طول، را در پیش دارند. بودجه و علاقه شرکت‌های داروسازی برای آزمایش‌های انس، محدود شده است. این امر تا حدی به این دلیل است که آزمایش‌ها برای تعیین اثربخشی پیشگیری‌کننده‌ها، گسترده و گران هستند. اسپری‌ها باید به وظیفه دشوار پوشش دادن هر سطحی که ممکن است ویروس به آن ب،بد، دست یابند، زیرا هنگامی که ذرات یک ویروس به چند سلول وارد می‌شوند، عفونت به سرعت می‌تواند در مقیاس کامل پیشروی کند.

“دونا فاربر” (Donna Farber)، ایمنی‌شناس دانشگاه کلمبیا گفت: اگر این ،یبات در انسان مؤثر باشند، می‌توانند به درمان‌های محدودی که پژوهشگران در برابر کروناویروس ایجاد کرده‌اند، افزوده شوند. وا،ن‌ها از انسان در برابر کووید-۱۹ شدید محافظت می‌کنند، اما مهارت کمتری در پیشگیری از عفونت دارند. ضد ویروس‌های کنونی نیز به جای پیشگیری، فقط عفونت را درمان می‌کنند. این اسپری‌ها می‌توانند راه دیگری را برای جلوگیری از عفونت در کنار استفاده از ماسک، به‌ویژه در محیط‌های پرخطر مانند بیمارستان‌ها و رستوران‌ها به مردم ارائه دهند. آن‌ها قطعا ارزش پیگیری گسترده را دارند.

پژوهشگران می‌توانند با طراحی اسپری‌ها به‌گونه‌ای که دوباره استفاده شوند، با این مشکل مق، کنند، اما بارکلی هشدار داد که هر چه افراد بیشتر مجبور به مصرف دارو باشند، احتمال پیروی از برنامه کاهش می‌یابد. حتی اگر بیشتر عفونت‌های کروناویروس از بینی آغاز شوند، ممکن است پوشش دادن دهان، گلو و حتی ریه‌ها لازم باشد.

محاصره ویروسی

موس،ا و همکارانش برای آزمایش پپتید خود، آن را یک بار در روز و به مدت دو روز به بینی راسو‌های اهلی تزریق ،د و گروه تحت درمان را با راسو‌های دیگری که به کروناویروس آلوده بودند، در یک جا قرار دادند. هیچ یک از شش راسویی که پپتید را دریافت ،د، به ویروس آلوده نشدند، اما هر شش راسو که دوز دارونما دریافت ،د، آلوده شدند. موس،ا می‌خواهد پیش از آزمایش این پپتید در انسان، این نتایج را در مدل حیو، دیگری مانند موش تکرار کند.

چالش آبریزش بینی

طی دوره همه‌گیری ویروس  کووید-۱۹، “آن موس،ا” (Anne Moscona)، ویروس‌شناس”دانشگاه کلمبیا” (Columbia University)، برای رفتن به رستوران یا پرواز ، با هواپیما احساس امنیت نمی‌کرد و آرزو داشت که می‌توانست اقوام مبتلا به نقص ایمنی خود را با اطمینان از عدم سرایت ناخواسته کروناویروس به آن‌ها ببیند. موس،ا در دهه گذشته به دنبال ،یباتی بود که بتوانند پیش از این که عوامل بیماری‌زا حتی یک سلول را در بدن آلوده کنند، جلوی ویروس‌ها را بگیرند، اما این دغدغه‌ها، پژوهش او را شخصی ،د.

یکی دیگر از ،یبات اسپری بینی که توسط “ریچارد لدوک” (Richard Leduc)، داروشناس مولکولی “دانشگاه شربروک” (University of Sherbrooke) کانادا و همکارانش ساخته شده، مولکول کوچکی است که آنزیم میزبان مورد نیاز ذرات ویروسی را برای ،یب شدن با سلول مورد نظر مهار می‌کند. لدوک و همکارانش دریافتند موش‌هایی که دوز‌هایی از این ،یب را دریافت ،د، به کروناویروس آلوده شدند، اما نسبت به موش‌هایی که فقط “سالین۲” (saline۲) دریافت ،د، ویروس بسیار کمتری در ریه‌هایشان وجود داشت. لدوک و همکارانش در تلاش هستند تا پیش از آغاز آزمایش روی انسان، اثربخشی پپتید را با پایدارتر ، و انتخابی‌تر ، آن افزایش دهند. هم لدوک و هم موس،ا با شرکت‌ها همکاری می‌کنند تا محصولات خود را به بازار عرضه کنند.