زندگی بسیاری از ما همواره با چالش‌هایی همراه است و مسائلی برای همه ما پیش می‌آید که حل آنها در برخی مواقع برایمان غیرممکن است. روانشناسان شناختی به بررسی چگونگی تفکر انسان‌ها می‌پردازند و موضوعاتی همچون تصمیم‌گیری و حل مسئله را مورد توجه قرار می‌دهند. این گروه از روانشناسان به چگونگی پردازش، یادگیری، ذخیره، بازشناسی و استفاده اطلاعات در مغز علاقه‌مندند. روانشناسان شناختی در مکان‌های گوناگونی مانند دانشگاه، مراکز پژوهشی، مراکز توانبخشی، بیمارستان‌ها، اداره‌های دولتی و مطب‌های خصوصی فعالیت دارند. متخصصین این حوزه غالباً وظایف و مسئولیت‌های مختلفی مانند انجام پژوهش و کار با بیماران را انجام می‌دهند. پیدایش روانشناسی به عنوان یک حوزه مطالعاتی جدا و مستقل را مدیون ویلهلم وونت هستیم که نخستین آزمایشگاه مجله خبری پزشکیی تجربی را به سال 1879 در لایپزیگ آلمان تاسیس کرد.
تفاوت روانشناس و روانپزشک
کورا دوستی داشت که می‌توانست روی او حساب کند، خواهری که خاطرات کودکی مشترکی با او داشت. منظور این نیست که چنین افرادی از قبل در زندگی او وجود نداشتند؛ او نمی‌توانست آنها را ببیند یا شاید به افرادی که در زندگیش بودند، اعتماد نمی‌کرد. اما اعتماد فزاینده او، ابتدا به درمانگر، سپس به حسن‌نیت جهان و توانایی خود برای یافتن مسیرش در آن به او اجازه داد که دیگران را «بیشتر به عنوان فرصت‌هایی برای برقراری ارتباطات اجتماعی خود ببیند تا تهدید». افراد حرفهای که دکترای خود را گرفته‌اند و به روانشناس دارای مجوز تبدیل شده‌اند می توانند در طیف گسترده‌ای از شغل‌ها از جمله مشاوره و معالجه خصوصی با مراجعانشان کار کنند. اصطلاح “درمانگر” غالباً بطور كلی در مورد تعدادی از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی كه خدمات روان درمانی را به مراجعان ارائه می دهند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
او از حرفهای مراجع دچار ترس و تعجب نمی‌شود، حتی اگر آن حرف اعتراف به قتل یک نفر باشد. باولبی مدعی بود که میل به آسایش و امنیت یکی از نیازهای ذاتی انسان است. ما به گونه‌ای تکامل یافته‌ایم که به مراقبانی «مسن‌تر و آگاه‌تر» از خود نیازمند و دلبسته باشیم تا در طول دورانی که نمی‌توانیم از خود محافظت کنیم، یعنی دوران کودکی، آنها از ما در مقابل خطرات حفاظت کنند.
- با درک یک ایده کلی درباره آنچه دوست دارید به عنوان یک درمانگر بدست آورید، در انتخاب دانشگاه و انتخاب مدرک، وضعیت بهتری خواهید داشت.
- روانشناسان از سوی دولت یا حوزه قضایی که در آن فعالیت می کنند، باید مجوز یا پروانه داشته باشند.
- روان شناس مهندسی برای حل مشکلات واقعی و ارائه روش‌هایی تلاش می‌کند که در زندگی روزمره کاربرد عملی داشته باشد.
- مردی که در اواخر دهه بیست زندگیش است، به خاطر رفتار نامناسب نسبت به کارکنان و سایر کارمندان مورد رفتارسنجی قرار گرفته است.
به عنوان مثال یک روانشناس بالینی و یک مشاور حرفهای دارای مجوز، ممکن است هر دو در زمینه‌های مختلف انواع مشکلات مربوط به سلامت روان کار کنند. با اینکه تمرکز بسیاری از متخصصان این رشته روی تحقیقات اولیه است، در اغلب موارد این حوزه بسیار کاربردی است. روان شناس مهندسی برای حل مشکلات واقعی و ارائه روش‌هایی تلاش می‌کند که در زندگی روزمره کاربرد عملی داشته باشد. روانشناس بالینی افرادی را که دچار پریشانی روانی و بیماری روحی هستند تحت معاینه، تشخیص و درمان قرار می‌دهد. استفاده از روان‌درمانی و ارائه‌ی برنامه‌ی درمان نیز از جمله وظایف روانشناس بالینی است. همه درمانگران ملزم به گذراندن دوره کارشناسی در رشته روانشناسی هستند.
عناوین مشاور سلامت روان و روان درمانگر نیز اصطلاحاتی هستند که با توجه به نوع کار با مراجعین استفاده می‌شوند. بسیاری از متخصصان سلامت روان، خود را روانشناس می‌دانند، البته کار آنها متفاوت از روان درمانگران نیست. روانشناسان در هر محلی که کار کنند، دغدغه و هدف اصلیشان این است که نقش موثری در توصیف، توضیح، پیش‌بینی و تاثیرگذاری بر رفتار انسان داشته باشند.